Σύντομα επιφωνήματα του Σαββάτου
Τσακισμένα μέσα σ’ ένα πακέτο των τσιγάρων
Σκορπούν τυφλότητα στον ουρανό·
και στην ψύχρα των προαστίων, αδιάβαστο αεράκι
Μπουκάρει παρείσακτο στις αποβάθρες και καγχάζει
Αφήνοντας τον ναύτη ανήμπορο να ανασάνει
Πηχτό οξυγόνο του γλιτωμού.
Εκεί γυμνόστηθη στέκει η Αφροδίτη
Ερχόμενη από του καλοκαιριού τις κάψες και με λυμένα τα μαλλιά της
Κοιτά το πέλαγο που γυαλοκοπά.
Αναγνώθω απουσίες που με φόρτωσαν οι κάποτε φίλοι·
Έχω στο στήθος μου σμήνη πουλιών·
Θροΐζουν γύρω μου οι μούσες των κυμάτων·
Η Αττική βαυκαλίζει τα αιθέρια λόγια μου.
Έλα να με βρεις μέσα σε τούτη την τάξη που διασαλεύεται·
Ο χρόνος με αγγίζει σαν μια τεράστια τσούχτρα·
Είναι ο ακατάβλητος παρονομαστής:
Με διαιρεί και με αφήνει μετέωρο.
Ακούω τα χειροκροτήματα του μεσημεριού·
Όλα τα λόγια μου τυπώνονται στην γεωμετρία·
Στην υγρασία τα φερέφωνα του ανέμου
Βοούν και ορθοσηκώνονται να τελαλίσουν ψύχος και αγιάτρευτη υπομονή!
18/12/2021
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου