Του πολέμου ιαχή…

Πολύς θόρυβος και πολύ

οργιάζουν τα ταμεία πάνω στις σάρκες του κόσμου·

η κάθε ομιλία φυλακή,

θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου,

βόμβες σκάζουν για να ευχαριστηθούν οι φονιάδες,

μανίζει βλέπετε ο αιώνας,

μάστιγα οι άπληστοι και κατακυρίευσαν την γη,

πώς πληθύνονται οι δολοφόνοι; Ποια

μάνα τους γεννά; Είναι το αίμα που τους θρέφει;

Όταν το βλέφαρο του ουρανού ανοίξει να φανεί που πονά ο Θεός

ας πάρουν οι λαοί την τύχη στα χέρια τους, ας φωνάξουν

δυνατά να ξορκίσουν το Άδικο,

έχει ανάγκη από Δίκιο ο αιώνας..