Για να κλείσει ο εσμός των συμπερασμάτων

Για να κλείσει ο εσμός των συμπερασμάτων
Ένα αεράκι φύσηξε λαγαρά
Κι ότι έχω μου πήρε.
Κίνησα για να κάνω έφοδο μες την μέρα που νότισε.
Μια δυνατή ψιχάλα πήγε ως μες τον νου μου.
Άγγιξε ολοσχερώς το ποίημα.
Το άλλο πρωί
Ανέτειλε όπως η σκέψη το λουλούδι.
Πόσα σου πρόσφερα φιλιά που έκλεισαν λυρικά τον ορίζοντα;
Έγινε ανάκλιντρο του κουρασμένου η λογοτεχνία.
Βρήκα να ζεις σ' αυτά που δεν υποπτευόμουνα.
Της ζωής χαλασμός..