Η παλίρροια γελά στην άμμο

Η παλίρροια γελά στην άμμο και του ουρανού η σκέψη

Είναι μεράκι τρυφερό· ακολουθούν

Αρμυρίκια που συναντούν την υγρασία

Σύμπηκτη    κι όταν

Μεσημεριάζει οι ανάσες που κόπηκαν, ατονούν κάτω από τον ελάχιστο ήλιο·

Ανεμούριο ακραιφνώς στερεωμένο στην κατάπληξη·

Δίνονται υποσχέσεις για όλα     κι ο χειμώνας εδράζεται

στην συντυχία των στιγμών·

Πέφτουνε φύλλα· ο χρόνος των οράσεων· η ευτυχία

της ρέμβης·

Βαθιά στον νου μας μια αντιπαλότητα φιλοδοξιών·

Για την ποίηση ο καημός και για την αγάπη-

Τελεσφορούν οι ομοιοκαταληξίες στην λογοτεχνία της αγωνίας μας..