...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

6 Απριλίου 2010

Η χαρά μου είναι μία αντίρρηση στον χρόνο που φεύγει-

Η χαρά μου
είναι μία αντίρρηση στον χρόνο που φεύγει-
δικαιώνονται οι στίχοι μου:
μέσα τους απαλό ένα πούπουλο ιδέας
στην διάρκειά του δοκιμάζεται.
Χρωστώ και σ' εμένα.
Ήρθα για να σπουδάσω επίγεια μυστικά.
Ρέουν ύδατα αρχαίων ποταμών και στην κοίτη τους
ριγούνε συμπεράσματος διάφανου τα ψάρια.
Ιχθείς, λοιπόν…
και Λέων και Αιγόκερος και Δίδυμοι…
δεν προλαβαίνεις τίποτε απ' την ζωή.
Αγράμματος και πλανεμένος φεύγεις-
έτσι λοιπόν είναι ο θάνατος;
Σκηνοθετεί ευτυχισμένα δίχως να έχει μυστικά-
είναι αγνός και πράος: όλα τα σκεπάζει
αφαιμάσσοντας το κάθε ζωντανό σου όνειρο
που φοβισμένο όπου φύγει φύγει τρέχει να κρυφτεί
μες την επόμενη ελεήμονα νύχτα…
Αναρτήθηκε από ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ στις 6.4.10
Ετικέτες

2 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

ΣΤΡΑΤΗ. Όπως λες πρέπει να είναι:
"Ήρθα για να σπουδάσω επίγεια μυστικά"
Όμως πόσοι από μας μαθαίνουν τελικά από τις σπουδές αυτές;
Πιο κάτω πολύ εύστοχα λες: "Αγράμματος και πλανεμένος φεύγεις - έτσι λοιπόν είναι ο θάνατος;"
Φοβάμαι πως και πάλι στόχευσες σωστά.
Από την άλλη, πολλές φορές όμως σκέφτομαι μήπως τελικά η στιγμή του θανάτου είναι η πρώτη και συνάμα η τελευταία αληθινή στιγμή της ύπαρξης μας.
Με προβλημάτισε το ποίημα σου. Δηλαδή πέτυχε - τουλάχιστον σε μένα -τον στόχο του.
Καλή σου μέρα

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

6/4/10 11:25
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Την καλησπέρα μου Χριστόφορε!
Χαίρομαι που σου άρεσε..
Που πέτυχε τον στόχο του, όπως λες..
Γιατί γράφουμε για να επικοινωνούμε..
Έτσι:
πίσω από τις οθόνες και μέσα από τις καρδιές..
Να είσαι πάντα καλά!

6/4/10 17:36

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου