...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

5 Φεβρουαρίου 2010

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΓΛΑΡΩΝ.

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΓΛΑΡΩΝ.

Όλα που τα λέω τώρα, τα βρήκα φαίνεται
μες το σκληρό όστρακο που η εφηβεία μου χάρισε

Μόνο που δεν ήξερα πώς να χαράξω πορεία και πως
να διαβάσω ουρανό.

Στις ρίζες του μυαλού, στις ρίζες της καρδιάς
που καίει τα όνειρα κι η θλίψη
καρφώνει δόρατα στα απογέματα που γέρνουν προς την νύχτα-

Ακούγεσαι πουλί του δειλινού, μελαγχολικό
διαβάζοντας το φως που λιγοστεύει.
Μέσα στην Βίβλο σου
ωραία αλληγορεί ο Δάσκαλος
Ήλιος
που φεύγοντας πια αφήνει
τα ρητά του να πέσουν σαν μέσα στην συνείδηση
που άφησε το ίδιο καλοκαίρι.

Και μετά τί αξίζει να ζωγραφίζεις συλλαβές αφού
το φως εγγράφεται μες την λυτρωτική αυγή
παρασέρνοντας τον κακό βραχνά
και το δύσκολο όνειρο;

Κι εσένα που προσεύχεσαι στην Παναγία των γλάρων!

17.5.2008

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου