ΚΟΤΣΥΦΙ.

ΚΟΤΣΥΦΙ.

Των υδάτων μιλιά που ξυπνά την γη όπως ένας πρωινός
κότσυφας τραγουδά με τις περισπωμένες του νότες το
μαγικό ημερινό φεγγάρι..

Αξία της νύχτας ασημένια που απλώνεται πάνω στα φύλλα της ελιάς
σαν τα μικρά σπαθάκια που λογχίζουν..

Στην άκρη τους όλες οι ώρες δείχνουν λίγο άνεμο-
Ο ύπνος δρασκελά πάνω απ’ τα σώματα και βουίζει-
Μεταμεσονύχτιες ώρες….
Πέφτει με βάρος μες τα κουρασμένα μάτια..

Και το μικρό πουλί, ακόμη και αυτό σωπαίνει-

Όπως χλιμιντρά το άλογο του ονείρου και προσμένει
πάλι τον καινούριο καβαλάρη του!

15.5.2008