Στην κουζίνα μυρίζει ερεθισμένο λάδι και μπισκότα
Απ’ το τηγάνι πετάγονται μικρά ψαράκια που πονούν
Η σαλάτα βαυκαλίζει τις ντομάτες της μέσα σε ένα μπολ σαν
κοίλο φεγγάρι
Τυρί απαλό είναι σαν ντουφεκιά στον ουρανίσκο.
Και όταν πίνω και κοιτώ τα μάτια σου
σε θέλω πιο πολύ κι από τον ύπνο που σε παίρνει
σε θέλω πιο πολύ κι από τον ύπνο που σε παίρνει
Πάνω στο μαξιλάρι σου χωρίς να επιστρέψει πίσω
τίποτα άλλο
τίποτα άλλο
Από μια φωνή μακρινή που για τον έρωτα μεταφράζεται
στεγνή και σίγουρη και καθαρή..
στεγνή και σίγουρη και καθαρή..
6 σχόλια:
xaxaxa... για τον τίτλο...!! χαχα...
και... ευφάνταστο!!! (το κυρίως σχόλιο!!! )...
καλό βράδυ, Στρατή!!!!
... μοσχοβόλησαν ως εδώ πέρα!!!!!!!!
Στρατή μου, ο Δημήτρης δεν ...αντέχει τη μυρωδιά/-ές
μα εγώ,
αν εύρισκα εδώ
αυτά τα γλυκούδια
θα τα 'εδινα αλλού (πχ κινέζικο μαγαζί)
να μου τα τηγανίσουν κι ας τα πλήρωνα σα χρυσά...!!!
Είναι κατι πράγματα που με κουβαλούν στη πατρίδα με όλες τις αισθήσεις...
Φιλιά,
στις κοιμώμενες όμορφές σου(!!! κατά το ποίημα, ντε,)
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ
Σε ζηλεύω γιατί παίρνεις
μικρά καθημερινά συμβάντα
και καταστάσεις και τις
μετουσιώνεις σε ποίηση!!!
φιλί
Σ ευχαριστώ Παρασκευή!
Είδες τι βγήκε απ'το τηγάνι;
Υιώτα πατριώτισσα
Ε μην μου πεις τώρα ότι δεν θα τηγάνιζες αυτά τα ψαράκια που σ αρέσουνε μόνο και μόνο γιατί θα μύριζε λίγο το σπίτι και θα γκρίνιαζε ο Δημήτρης…
Αλλά ωραία νομίζω γεννήθηκε από τις μυρωδιές και τις γεύσεις και τα μάτια της το ποίημα..
Φιλιά!
Ελένη μου
Είναι η αγάπη μου αυτό: να ανακαλύπτω την ποίηση στα απλά και τα καθημερινά..
Έχει πολλά megapixel το μάτι μου και όταν μετουσιωθεί κάτι στην ώρα που πρέπει, γεννιέται αυτό το μικρό λουκουμάκι της γραφής, που τέρπει ελπίζω κι εσένα κι εμένα..
Φιλί γλυκό..
Πάντα θα περιμένω…
Δημοσίευση σχολίου