...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

7 Ιανουαρίου 2014

Απ’ το τηγάνι πετάγονται μικρά ψαράκια που πονούν




Στην κουζίνα μυρίζει ερεθισμένο λάδι και μπισκότα
Απ’ το τηγάνι πετάγονται μικρά ψαράκια που πονούν
Η σαλάτα βαυκαλίζει τις ντομάτες της μέσα σε ένα μπολ σαν κοίλο φεγγάρι
Τυρί απαλό είναι σαν ντουφεκιά στον ουρανίσκο.

Και όταν πίνω και κοιτώ τα μάτια σου
σε θέλω πιο πολύ κι από τον ύπνο που σε παίρνει
Πάνω στο μαξιλάρι σου χωρίς να επιστρέψει πίσω
τίποτα άλλο
Από μια φωνή μακρινή που για τον έρωτα μεταφράζεται
στεγνή και σίγουρη και καθαρή..


6 σχόλια:

Paraskevi Lamprini M. είπε...

xaxaxa... για τον τίτλο...!! χαχα...
και... ευφάνταστο!!! (το κυρίως σχόλιο!!! )...
καλό βράδυ, Στρατή!!!!

Αστοριανή είπε...

... μοσχοβόλησαν ως εδώ πέρα!!!!!!!!

Στρατή μου, ο Δημήτρης δεν ...αντέχει τη μυρωδιά/-ές
μα εγώ,
αν εύρισκα εδώ
αυτά τα γλυκούδια
θα τα 'εδινα αλλού (πχ κινέζικο μαγαζί)
να μου τα τηγανίσουν κι ας τα πλήρωνα σα χρυσά...!!!
Είναι κατι πράγματα που με κουβαλούν στη πατρίδα με όλες τις αισθήσεις...
Φιλιά,
στις κοιμώμενες όμορφές σου(!!! κατά το ποίημα, ντε,)

Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ

ποιώ - ελένη είπε...

Σε ζηλεύω γιατί παίρνεις
μικρά καθημερινά συμβάντα
και καταστάσεις και τις
μετουσιώνεις σε ποίηση!!!

φιλί

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Σ ευχαριστώ Παρασκευή!
Είδες τι βγήκε απ'το τηγάνι;

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...



Υιώτα πατριώτισσα
Ε μην μου πεις τώρα ότι δεν θα τηγάνιζες αυτά τα ψαράκια που σ αρέσουνε μόνο και μόνο γιατί θα μύριζε λίγο το σπίτι και θα γκρίνιαζε ο Δημήτρης…
Αλλά ωραία νομίζω γεννήθηκε από τις μυρωδιές και τις γεύσεις και τα μάτια της το ποίημα..
Φιλιά!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Ελένη μου
Είναι η αγάπη μου αυτό: να ανακαλύπτω την ποίηση στα απλά και τα καθημερινά..
Έχει πολλά megapixel το μάτι μου και όταν μετουσιωθεί κάτι στην ώρα που πρέπει, γεννιέται αυτό το μικρό λουκουμάκι της γραφής, που τέρπει ελπίζω κι εσένα κι εμένα..
Φιλί γλυκό..
Πάντα θα περιμένω…

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου