Πάνω στο χαρτί γράφονται ιστορίες δικές μας

Είναι η Τετάρτη μια στιχομυθία βροντερή.

Επιστρέφει από το λεξιλόγιο με έναν

Ρυθμό που, αν δεις, σου είναι πάντα οικείος.

Πάνω στο χαρτί γράφονται ιστορίες δικές μας

Πίσω από τον ουρανό, όπως μου αρέσει που είναι,

Πάντα εσύ κρυβόσουν

Δικαιοσύνη και όλος ο πόθος μου.

Ο Ιανουάριος μουσκεμένο χαρτί που μ’ αυτό όσα έταξες ξόφλησαν

Λιγοστεμένα.

Άχαρες λεπτομέρειες, σκιές

Από ένα τρόπο που σε λίγο θα λείψει, εγωισμοί, νηφάλια φώτα

Στο παράθυρο λείπεις και όμως

Η μορφή σου ξαναφαίνεται που απολά περιστέρια

Να καρπωθούνε γαλάζιο και έρωτα.

Θυμάμαι το σκίρτημα κρυφά να σε κοιτώ και η καρδιά μου να σφαδάζει

Πίσω από τις βοκαμβίλιες, στο έβγα για την πίσω αυλή, στην ξύλινη παλιά πόρτα που

Έτριζε σαν για να την αφήσει ο βοριάς εκτεθειμένη

στον ορίζοντα

που μπλάβισε και νόμο δεν εκράτει..

                                  29.1.2014