Ψυχή μου εντός των ορίων-έξω από τους φράχτες είναι το μπόι σου..

Βραδάκι γλαφυρό οι λεμονιές κοιμούνται το φεγγάρι τσιμπολογάει τον ασβέστη των σπιτιών.

Μετά το ψιχάλισμα ο τόπος μυρίζει σαπούνι και μέλι.

Ψυχή μου εντός των ορίων-έξω από τους φράχτες

είναι το μπόι σου.

Από το σκοτάδι διδάσκομαι λιτότητα, σύνεση

Από το φως έρωτα και να μαρτυρώ μυστικά μου.

Στο όνειρο και πέρα απ’ αυτό,

ο δαίμονας –

ούτε εγώ ούτε εσύ, ο δαίμονας

που μας ξεπερνά

συναρπάζει.

Τι μπορούμε οι άμοιροι τυμβωρύχοι του ίδιου μας εαυτού και να είναι

Σαββάτο απόψε και η ψύχρα να με σκαρφαλώνει όπως

αράχνη που με απειλεί;..

                                                       25.1.2014