Πώς να τον πω τον πόνο;

Πονούν οι άνθρωποι και σκύβουν να προσκυνήσουν

την ανάγκη τους    ενώ εκείνη η άτιμη

χαιρέκακα και πάντα τους ποδοπατεί.

Πώς να το πώ;  Σ’ ένα νοσοκομείο που ο φίλος

έχασε μισή ζωή μέσα σε κάτι δευτερόλεπτα κι οι νοσοκόμες,

σαν λυπημένες μαντόνες, προσπαθώντας

να μοιράσουν ελπίδα και φως.

Πώς να τον πω τον πόνο, την φωνή που δεν βγαίνει

απ’ το λαρύγγι, την φωνή που στην λύπη εδράζεται και με μαθαίνει τι είναι αλήθεια τραγικό και τι αλήθεια βαθιά μου υποφέρει;

Γι αυτό μια θλίψη τριγυρίζει στα μάτια μου, γι αυτό

όλοι οι χρωματισμοί που βρίσκω για να αποδώσω στ’ όνειρό μου οντότητα

είναι μια εκδοχή του μαύρου και που δεν πηγαίνει καν πιο πέρα απ’ το γκρίζο..