Επιθυμώ τον χρωστήρα ζωγράφου.

Συναντώνται οι σειρήνες και του ήλιου ακούν την πανδαισία.

Αινιγματικές λεύκες ψηλώνουν και λικνίζονται σαν τα κατάρτια που θα είχε κάποτε η στεριά.

Στα κλωνιά των πεύκων το σπουργίτι είναι μια λιλιπούτεια φωνή που ανάβει.

Επιθυμώ τον χρωστήρα ζωγράφου.

Το ρολόι μου ξεκουρδίζεται και χάνει της ακρίβειας του την ευθύνη.

Ο Σικελιανός ναυσιπλοεί στο αίμα μου.

Αγαπώ τον και μου κομίζει δώρα γραφής.

Μια λύπη που με παγώνει αφήνει την τεφρώδη γέλη της επάνω στις σελίδες που να πλάσω κατορθώνω.

Πίνω και δέομαι ιερό νερό.