Η ησυχία γεννά ιδέες και χοϊκή αξίωση.

Το πράσινο αφήνει τον χρησμό του στο δάσος και η σαύρα έρπει επί τα αυτά

μες το μεσημέρι.

Η ησυχία γεννά ιδέες και χοϊκή αξίωση.

Το κυπαρίσσι αφήνει ίσκιο πράο πάνω στην πλαγιά.

Τίποτα δεν είναι εύκολο πλέον.

Γλυκές ώρες με θρόισμα αγκαλιάζουν τα περιστέρια που ελαφροπετάνε.

Τα βρύα καταπίνουν επικό φώσφορο.

Κουκουνάρια τσακίζονται ξαφνικά πέφτοντας κάτω απ’ τις ουσίες του ρετσινιού.

Μεγεθύνονται οι καθρέφτες και σμικρύνονται τα είδωλα..

                                                          12.1.2014