Τσουγκρίζουν τα κεφάλια τους τα τριαντάφυλλα.
Ο αγρός όμως θέλει τσουκνίδες
Και πυρακτωμένες βιολέτες που χτυπούν
Επάνω στο χώμα την γροθιά τους σαν
Αποφασισμένες να σαρώσουν τα βραβεία της ευωδιάς.
Ένας συρμός από κελαηδισμούς που φτάνουν ως τον ουρανό
Αφήνοντας πέρλα τολμηρή στον αιθέρα και μετά τον αιθέρα
Των αποκυημάτων της φαντασίας το άλλοθι
Όπως ο σκηνοθέτης άνεμος το φέρνει
Στο αμφιθέατρο των κήπων, στο έκπαγλο
Στάσιμο της τραγικής ζωής.
Η αισιοδοξία πλαταίνει χιονόμπαλα που σωρεύει
Στο κατρακύλισμά της κι άλλα κι άλλα νοήματα..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
...Και κατανοώ πια τα ψευδεπίγραφα αισθήματα πάνω στον πάπυρο
Της ψυχολογίας που ολοένα βουλιάζει.." SP
Φίλε μου, μεταφέρω από το προηγούμενο σου!
...ξέρω ότι δεν νοιάζονται, κι αυτό πονάει...
γιαυτό
διαβάζω και ξανα-διαβάζω τις πανέμορφες εικόνες σ' αυτό σου το ποίημα!
Τόση ηρεμία
στα αγαπημένα -και σε μένα- άνθη
που περιγράφεις
και δίνεις τόση ζωή!
Δεν είναι όμως αυτή η ζωή που φανταστήκαμε, Φίλε μου... να σκοτώνουν τη Ζωή, παγκοσμίως.
Χρόνια πολλά
ας ευχηθώ από δω σε όσους εορτάζουν. Ξέρω ότι σε διαβάζουν.
Φιλιά,
Υιώτα
αστοριανή,
ΝΥ
Την καλημέρα μου Υιώτα!
Ελπίζω να υποχωρήσει γρήγορα το ψύχος στην ΝΥ.
Φιλιά πολλά!
"Η αισιοδοξία πλαταίνει χιονόμπαλα που σωρεύει
Στο κατρακύλισμά της κι άλλα κι άλλα νοήματα"
Η έλευση της Άνοιξης
αν και δεν υφίσταται ακόμη
εσύ έκλεισες το μήνυμά της
σε μια ανθισμένη και γεμάτη μύρα
και φως χιονόμπαλα!!!
Χρόνια πολλά για την σημερινή!!!
φιλιά
Χρόνια πολλά Ελένη,
φως σε όλους μας!
Δημοσίευση σχολίου