Πάνω στον βράχο και η μέρα την αφήνει έκθετη
στην πλατιά άποψή της
να δίνει νόημα στον ουρανό.. Γυναίκα
που κρατά την υδρόγειο,
αέναα εντεταλμένη
να στέκει εκεί,
της μοίρας κανονίζοντας τα δύσκολα παιχνίδια..
Γυναίκα ή κορίτσι τρυφερό, καθώς σαλεύει
ο αέρας τις ροδακινιές και η ρέμβη δεν σε
προλαβαίνει
ν’ αλλάξεις την κατεύθυνση σε όλα σου του
στοχασμού-Γυναίκα
που φτάνει με το χέρι της
κάθε άστρο, γυναίκα
που σε καθεμία βρίσκεται και πάντα προσευχή, ταίρι
ακριβό και θαύμα μέγα της Δημιουργίας!
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Βουβή ώρα βουβή προσευχή-μόνο
να καίγεται από προσμονή η ιλιγγιώδης ταχύτητα των προσδοκιών.
SP
----
Φίλε μας, πήγα πίσω μέχρι την 1η του μήνα, διαβάζοντάς σε... Ευχαριστώ που με ξεκούρασες.
----
(α.- στο υποσημείωμα της Αστοριανής, εξηγώ λόγους...
β- μίλησα με τον Αλέξανδρο, τα είπαμε κάπως,
μα υπολογίζοντας τα γνωστά... πάντα βγαίνουν δύσκολα...
αναρωτιέμαι αν αξίζω τόσα έξοδα... αν η γραφή αξίζει τόσο κόπο...)
Σε φιλώ, στα βιαστικά,
Υιώτα
Υιὠτα
Βλέπεις που όλα δύσκολα είναι. Εγώ ευχαριστήθηκα που ήμουν για σένα καταπραϋντικός.
Να είσαι καλά και να αντέχεις..
Δημοσίευση σχολίου