Κλειδώνει πάνω στο ένστικτο των στιγμών-
Ρολόι ξεκούρδιστο η ζωή κάνει ό,τι μπορεί να μείνει
αξέχαστη
Η λαλιά ρουτίνα- ποιός αποκαλύπτει τις πτυχές του
εγώ;
Η πολιτεία χωλαίνει- ποιός αλλοίωσε την συνείδηση
του λαού;
Υπάρχει αγωνία, υπάρχει η γιορτή των μυστικών
Όλοι οι πόθοι δόκιμο πάθος που βρήκε ανταπόκριση
Μάνα διαλαλώ τους ουρανούς που μου απέκρυψες
Πατέρα σ’ αρνήθηκα μέχρι της όψεως φιλοτιμίας
Έγινα αρνητής που βύζαξε τρανές αντιφάσεις
Α χέρι της Δίκης και χέρι της Αλήθειας
Στον χάρτη της αρετής η ηθική λάμπει οψιδιανού το κροτάλισμα
Να ο αντίλαλος από των λουλουδιών τον χαρακτήρα
μέσα μου
Ο ήλιος με τρυπά όπως βελόνα το λινό ρούχο της
άνοιξης
Στον μηδενικό χρόνο ηχούν τα τηλέφωνα κι όμως
απουσιάζω
Κανένας δεν δέχεται ελπίδες ροκανισμένες απ’ την
εποχή
Τα πολιτεύματα μια άξεστη δικαιολογία να
επικρατήσει ο Ένας ο αληθινά χειρότερος
Ληστρικό είναι το σύννεφο του κράτους που καταπατά
το δίκιο των πολλών
Προσβλέπω σε μια μέρα που τα ευαγγέλια θα γράφονται
από ακριμάτιστους που θέλησαν
ακριβοδίκαια να ζουν μες την συνάφεια των πολλών..
2 σχόλια:
Στρατή μου,
μία ακόμη φορά να ευφρανθώ,
ν΄ανθίσει ο νους μου
με τις βαθιές σκέψεις σου!
Σ΄ευχαριστώ κι από δω για την επίσκεψή σου στην "Αστοριανή" μου.
Δεν είναι μου είπες "καλημέρα"
σου απαντώ Καλή μέρα..."!
Είναι ότι, τουλάχιστον ανεβαίνει ο νους λίγο πιο ελεύθερος...
Σε φιλώ,
Πάντα με αγάπη,
Υιώτα
Είναι ότι, τουλάχιστον ανεβαίνει ο νους λίγο πιο ελεύθερος...
ε αυτό Υιώτα, τα λέει όλα..
φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου