Για τα μάτια γίνεται το παν για να σταθούν όλες οι
πραγματικότητες σ’ ένα ύψος πιστευτό.
Απέφευγα πάντα να ακούω τους άλλους πολύ.
Έκανα του κεφαλιού μου-άντε
τώρα να το μεταφράσεις αυτό!
Αυτό που απομένει κέρδος στον καθένα
είναι μια προσωπική φυλακή
όπου, αν αξιοποιήσει το στιβαρό της κιγκλίδωμα,
ίσως φτιάξει μια κλίμακα
να ανεβεί σε κάποιον ιδεατό ουρανό.
Ωρε ζημιά! Τόσες απομυθοποιήσεις κατάφερα που είμαι
φτωχότερος κι από ένα σαλιγκάρι που του σπάσαν το κέλυφος..
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
δύσκολο να μην είσαι σαλιγκάρι ... χωρίς κέλυφος...
φίλε, μπλογκοφίλε Στρατή, σου εύχομαι μία καλή και ποιητική χρονια!! χρονια πολλα!! με υγεία!!!
καλημέρα
καλή χρονιά
να είστε πάντα καλά
Σ ευχαριστώ πολύ Παρασκευή!
Καλή χρονιά σου εύχομαι και υγεία!
Να είσαι καλά!
akrat
Καλησπέρα
Καλή χρονιά
Να είστε κι εσείς πάντα καλά
(δεν με έχετε συνηθίσει σε τόσες αβρότητες)
Άστεγα σαλιγκάρια πολλά. Κι όμως είναι αυτά που φτιάχνουν κλίμακες και σκαρφαλώνουν τα κιγκλιδώματα. Καμιά φορά το κέλυφος εκτός από ασφάλεια, παρέχει και βάρος.
Νομίζω κιόλας...
Χρόνια ποιητικά να έχεις Στρατή!
Γειά σου Μαρία!
όλοι μας όμως αγαπάμε το σκαρφάλωμα..
κι εσύ να βουτάς την πένα σου στο μελάνι της αλήθειας..
Δημοσίευση σχολίου