Το νερό..

Από τον μακρινό δρόμο των σύννεφων

έρχεται το κορυφαίο νερό, οι αγκύλες του

χωρούν την ατασθαλία των φωνηέντων

της υγρασίας

που γανώνει τα φυτά

με τις δροσοσταλίδες του πάθους.

Το νερό εγείρεται μες τον μαχαλά του Ιανουαρίου

είναι αποστομωτικό για όλα τα επιχειρήματα

το νερό είναι ένα δρεπανηφόρο άρμα ανίκητο, που χλευάζει

τις παραταγμένες ταξιαρχίες της αποξηραμένης τάξης.

Όταν μιλούν οι φούριες του

το νερό είναι η ορδή των βαρβάρων που κατατροπώνει

τα πάντα

ανίκατε μάχαν -α το νερό!

Ζεύει όλες τις τσαχπινιές πάνω σε μια σταγόνα

σιγανής ψιχάλας..