Αυτό είναι το ωραιότερο που κάνεις: που κοιτάς
κατά τον ουρανό και ο κόσμος
συγκλονίζεται
αθώος
μέσα στα μάτια σου.
Δακρύβρεχτες νύχτες, με φεγγάρι εκεί, γεμάτες
υποψία και θέληση,
κρατούν καλά την οπτασία σου στερεωμένη
στον βράχο τον μέγιστο,
στα βορινά του νησιού,
όπως
ο Ιανουάριος ωφελεί την αγάπη κατά το φιλί κατά το
κορμί.
Ω τότε
που κοιμάμαι αλλά άγρυπνος μένω
σουλατσαδόρος μες την παγωνιά του πρωινού,
χαϊδεύοντας
την πάχνη των φυτών, ανοίγοντας
την αγκύλη μιας μαθηματικής υποθήκης,
για να χωρέσουν
τα λόγια σου
και να συντελεστούν
οι νομοτέλειες
που κάνουν βατό καθετί που αγγίζει
εσένα..
4 σχόλια:
Όμορφο σαν την κοπέλα της φωτογραφίας. Αγνή ομορφιά, ακατέργαστη, προορισμένη να αιχμαλωτίζει στην ανάγνωσή της.
Καλό βράδυ Στρατή!
Kαλή Χρονιά να έχουμε και αθώα
να λέμε ψέματα.
Μαρία
Πραγματικά ομορφιά που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την «δυτική» Αντζελίνα Τζολύ.
Ε για το ποίημα να πω ότι αγαπώ πάντα να καταγράφω στιγμές και μετουσιώσεις..
Την καλημέρα μου!
barbakas
καλή χρονιά και σε σένα
ε όποιος έχει ανάγκη τα ψέματα ας τα λέει-εμένα μου κάνουνε κι οι αλήθειες.
Αν λες στον εαυτό σου ψέματα θα φύγεις πολύ μακριά.
Θέλει προσοχή.
Δημοσίευση σχολίου