Δονούνται τα φωνήεντα, σαν
να τα εγείρει η αυγή και να
αφαιρεί ή να προσθέτει
στον χαρακτήρα τους
εξάρσεις από κείνες που γνωρίζουν τα πουλιά
εξάρσεις από κείνες που γνωρίζουν τα πουλιά
ή τα πολύχρωμα άνθη.
Πίπτουν κάθετα οι νότες
οι επουράνιες.
Το σπίτι είναι αυτό -πιο ευρύχωρο από το υπερπέραν.
Σμίγω τις λέξεις με το πάθος
του λυράρη να δώσει
μια μουσική που αναστατώνει.
Περιφρονώ τις περισπούδαστες
φιλολογίες-
πουθενά δεν οδήγησαν
παρά μόνον στην κατακερματισμένη
εικόνα ενός λογοτεχνικού
μαύρου θανάτου.
Μην θέλεις να εξηγώ. Βλέπω
ορθοδοξίες φωτιάς όταν για
μία λέξη εκστασιάζομαι.
Και γερνάω γερνάω.
Σαν για να με αδιαφορία με ταριχεύσει
ο καιρός και μείνουν
μόνο ζωντανά τα οράματά μου.
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Ποιος θέλει τις εξηγήσεις; Ο ορθολογισμός και η τέχνη συνήθως διάγουν βίους παράλληλους και ακόμη και όταν ανταλλάσουν ματιές, είναι γεμάτες καχυποψία…
Και οι ποιητές δεν γερνούν ποτέ!
Φιλιά Στρατή
...κι εκείνο το καρρότσι... συμβολικό. ...να συνεχίζει το χτίσιμο, να μακραίνει την ανάσα... να προκαλεί το οξυγόνο.
Φιλιά,
Υιώτα
αστοριανή,
ΝΥ
Μελίνα μου γλυκιά Μελίνα μου!
Αν δεν είχαμε και την τέχνη θα μαραίνονταν η ψυχή μας..
Κι αν γερνάμε, το λούστρο των αισθημάτων μας μένει ανέπαφο.
Φιλιά!
Υιώτα
χαίρομαι που βλέπεις λεπτομέρειες που κανείς δεν τις βλέπει.
Αυτό δείχνει οξυδερκή και παρατηρητικό άνθρωπο.
Πάντα έτσι να είσαι!
Φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου