Χωρίς κρίματα και πλέκω τον μύθο σου
μακριά από την ύλη που μου αντιστέκεται
Χέρι μακρύ που ψαχουλεύει στην θάλασσα
οι ήλιοι που συμβολίζουν τα μάτια σου
αιθρία αμετάφραστη
Επάνω η μια στην άλλη οι βδομάδες
του χρόνου τα παιχνίδια της αιωνιότητας.
Και όταν θα βραδιάζει και θα είμαι εδώ
και με συνείδηση θα γίνομαι αντάρτης πόθου στο κορμάκι σου
άσε να σου μιλήσουν τα γαρύφαλα
και οι θεομητορικές μανόλιες που σαλεύουνε αργά και δοξασμένες..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Hablar con claveles es el lenguaje que entendemos las mujeres.
En un día como hoy, "Día de la Madre", las flores son el regalo perfecto.
Un abrazo
Jessenia
vale la pena en esta criatura sagrada, pero no sólo los claveles y la amistad sin fin.
el más dulce beso a usted ..
Δημοσίευση σχολίου