Γέρνω μέσα σε μια παλάμη από φεγγάρι.

Γέρνω μέσα σε μια παλάμη από φεγγάρι.
Η νύχτα απολά την κουκουβάγια της
μες τον πηχτό αέρα.
Δένει η ευτυχία τα σανδάλια της
να παραβγεί με τον ακούραστο έρωτα.
Αηδόνι πάθος τρέμει η νότα μες τις φυλλωσιές.
Μ’ αγαπάς γιατί κάπου σου μοιάζω.
Είμαι η αληθινή μοίρα σου
εκείνο που είχες για να χάσεις
κι όμως κάπου αλλού το ξανακέρδισες
έρεισμα λεβεντιάς που δεν μεταγλωττίζεται
σεβντάς που χόρεψε στα στήθη σου
τσιγγάνικο σκοπό..

                                              Ηράκλειο Κρήτη  11.9.2011