Φαλλοκρατική Άνοιξη πανδαισία

Φαλλοκρατική Άνοιξη πανδαισία

του ″εγώ″ που ωραία πασχίζει.

Άλλη είναι εμένα η λεβεντιά μου. Σχίζω

τις πεδιάδες των οράσεων αναζητώντας το μέσα παιδί

κι ας μεγάλωσε τόσο.

Χτυπώ το ρόπτρο του ουρανού″ άνοιξε άγγελε!″

Αυτή η άρπα που κρατάς έχει χορδές ως την καρδιά μου.

Του Αλκαίου φίλος σαν αριστοκρατικός που μονάζει

αμφισβητώντας τα καλούδια και τις εξουσίες του κόσμου..

                                Ηράκλειο Κρήτη  9.5.2012