Πάνω από τον κήπο της μελαχρινής

Αν μετρηθούν οι ανάσες των λουλουδιών θα περισσέψουν φεγγάρια

ζεστά πάνω από τον κήπο της μελαχρινής

που την κοιμήθηκε αγκαλιασμένα γελαστό παλικάρι.

                          Και το πρωί  

                          όταν ξυπνήσει ο ήλιος

                          πίσω από τις λαμαρίνες

                          θ’ ακούγονται τα αυτοκίνητα

                          που περνούν βιαστικά και πηγαίνουν.

Τότε να καμαρώνω τα μαλλάκια της

λυμένα όπως ανεμίζουν

και με λεφτά δεν αγοράζονται.

                   Απλά να καμαρώνω τα μαλλάκια της

                   κι αυτά τα μάτια τα χαρούμενα που λάμπουν

                   στην μέρα

                   μέσα μου

                   και μου χαρίζουν αφορμή για ποίημα..

                                                  Ηράκλειο 11.5.2012