Αναπνέω γιατί μου χρωστάει εγωισμό ο θεός..

22.

Αναπνέω γιατί μου χρωστάει εγωισμό ο θεός..

Κρίνομαι από ότι έχω ήδη διαπράξει..

Βραδινές αταξίες των άστρων που μαθητούδια

Της σκοτεινιάς, τα μόνα

Που λάμπουν ανέμελα είναι..

Τα κοιτώ και είναι κάτι από την αλήθεια

Της βαθιάς θρησκείας του ουρανού που με λιώνει.

Τώρα άνεμος και πνοή αγγέλου ολόγυρα,

Στεφανωμένες με φεγγαρίσιο ασήμι ιέρειες

Προβάλουν  στο μπαλκόνι του άξεστου νοτιά..

Πάει της νύχτας το πλοίο-

Με κουπολάτες πόθους κι έναν ξεχασμένο

Καπετάνιο σταυρωμένο στο κατάρτι του…

                                                                                              1.5.2008