Πλεύση μου έδωσε ο Σικελιανός.
Μυστήριος όσο μια αινιγματική φρεγάτα που κοντεύει
ένα λιμάνι αλλά ποτέ δεν πιάνει σκάλα.
ένα λιμάνι αλλά ποτέ δεν πιάνει σκάλα.
Γεννήθηκα απ’ τις λέξεις του.
Παραδοχή!
Τον είδα να ανεβαίνει αργά ανάμεσα στις πέτρες που επάνω τους
έδυε ο ήλιος Ελευσίνα.
Τι χρειαζόμουν το συνταχτικό που αστυνομεύει την γλώσσα;
Κι αυθαιρετώντας, αν ξέρεις, φτάνεις στο Νόημα.
Πλούσιος γιατί το αποφάσισαν αρχαίοι νόμοι
ήρθε κοντά μου για τα ελληνικά καιροδηλώνοντας
πως όπως να ‘χει πάλι θα αντέξουνε και θα καρπίσουν…
Ηράκλειο 10.5.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου