Σταλάξει θλίψη κι όλο το ακατοίκητο αίμα
θα γίνει ρυθμός.
Αττικό φεγγάρι και να μελωδεί ο καημός μου.
Τα αστέρια καιροδηλώνουν αιθρία στην αύριο.
Όσα κοιτώ, τόσα κατέχω.
Ένοικος μιας συλλαβής αγώνα του λεξιλογίου.
Εκείνον τον κοντινό ήχο κρεμάω στο στήθος μου
σαν φυλαχτό μιας και υπάρχεις μακριά..
3.5.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου