Κάποια στιγμή είπα θα σβήσω
Την θλίψη τον πόνο την μοίρα
Θα αφήσω το ημερολόγιο να τρέχει
βουβό
Πουθενά δεν κατέληξαν αυτές οι βδομάδες
Ίδιες όλες με μια απαράλλαχτη σχέση
Να γίνεται ο κόσμος πιο πολύ σκοτεινός.
Σέρνω σ’ έναν χορό τις ιδέες μου αλλά είναι
Η ζωή που όλα τ’ αλλάζει
Είναι αυτή η μπροσούρα των μελλοντικών επαναστάσεων
Ουδέτερη φωνή ουδέτερο βήμα
Χρηματιστήριο ουδέτερο των ανθρώπινων αξιών
Κι αυτά τα χρεόγραφα των ειπωμένων
Που χωράνε δεν χωράνε στο ποίημα
Είναι η υποψία ενός λυπημένου
Ότι στο αίμα του υπάρχουν δηλητήρια όλα.
Εάν μεταφραστεί αυτό σε ηθική πραγματικότητα
Όλοι θα πουν ″κοιτάξτε ο τρελός
Πόση ψυχή που ξόδεψε για να τον παραδέχεται μονάχα
Ένα λουλούδι…″
7.8.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου