Ραγίζει σωστά η βυθισμένη μου κατάληξη
Κι είναι σαν ένα φύλλο δέντρου που το τέμνει ο χειμώνας
Κι είναι σαν ένα φύλλο δέντρου που το τέμνει ο χειμώνας
Ή όπως ανεμούριο που του καιρού δηλώνει αμαρτίες και
Δεν το ερμηνεύει απόλυτα ούτε η μέρα ούτε και το φως.
Δεν το ερμηνεύει απόλυτα ούτε η μέρα ούτε και το φως.
Χειμώνιασε και, έβγαλε μια γλώσσα να, η υγρασία·
Τσούζει το κρύο στα γυμνά πατώματα της νύχτας·
Τσούζει το κρύο στα γυμνά πατώματα της νύχτας·
Και στην γραφή μου πέρασε το αεράκι και στον ύπνο μου ακόμα·
Μόνο το ποίημα αντιστέκεται στην συνδιαλλαγή με το κενό και την ψυχή μου·
Μόνο το ποίημα με νικά..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου