Εμένα η ζωή μου δεν υπήρξε ποιητική- όπως σε πολλούς από σας,
υπερίσχυε ο βιοπορισμός- ίσως γι' αυτό να είχα ανάγκη την Ποίηση, σαν αντιστάθμισμα
για να ισορροπήσω ανάμεσα σε δύσκολες πραγματικότητες και μετέωρες μνήμες.
Και χαίρομαι γιατί βρήκα το σωστό ζύγι για να μην αδικώ κανέναν
και τίποτα- χαίρομαι γιατί μπόρεσα να εκτιμήσω αυτό το ακριβοδίκαιο συμπέρασμα
που μου δίνουν οι λέξεις, να μπορώ να βλέπω πέρα από τα ορατά, μέσα σε μια διάρκεια
που δεν είναι πουθενά αλλού παρά σε έναν Έρωτα εντεταλμένη..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου