Αν…

Αποφασίζω θάλασσες και με ευνοούν οι μέρες που,

ξεθυμαίνουν μες την αγρύπνια μου, μέχρι να γίνω

εντολοδόχος της άνοιξης, ένας ορκισμένος εχθρός

του κάθε δολερού χειμώνα.

Αποφασίζω ιερότητες που εκλείπουν, ναυμαχώ

στα βαθιά του ουρανού, κληρώθηκα να εμμένω

στο κόλπο το δύσκολο, στην

μυητική αισιοδοξία μου.

Αν δεν ήσουν δίπλα μου, κάθετο ρίγος της αστροφεγγιάς, αν δεν ήσουν δίπλα μου οριζόντιο πάθος της λέξης, αν

το λεκτικό μαχαίρι δεν με μάτωνε συνέχεια, αν…

θα ήμουν μια σύμβαση ληγμένη με του θανάτου το ανεξίτηλο έντονο χρώμα..