Μεγάλωσα σε γειτονιές που ο κόσμος ήταν σκληρή μαθητεία,

Μεγάλωσα σε γειτονιές που ο κόσμος ήταν σκληρή μαθητεία,
μέσα σε ένα όνειρο που ποτέ δεν τους χώρεσε όλους-
έμαθα από νωρίς τα αγκάθια, το λαχανιασμένο
τρέξιμο στο τέλος μιας μέρας
που όταν εξαργυρώνεται, είναι ακάλυπτη επιταγή:
Είδα κάθε θεό υπό γωνία
σαν από μαθηματική πλάνη
να έγιναν αχρείαστες οι τότε θρησκείες μου-
γνώρισα το κουράγιο που κάποτε λείπει-
εκπυρσοκρότησαν μέσα μου όμως
οι λέξεις -λυτρώθηκα-
κι ας έχασα πολλές νύχτες τον ύπνο μου, ας ήπια
το κώνειο των ιδεών- ποιός πεθαίνει
ποιός μπορεί να πεθάνει όταν είναι
ένα νέο αγρίμι που πιστεύει στην νίκη του
και προπάντων
στην ποίηση
που ακονίζει μέσα του λέξεις μαχαίρια!

5.2.2010