...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

16 Απριλίου 2010

Ο ΑΙΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΟΣ..

Ο ΑΙΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΟΣ..

Όπως κυλάει ο χρόνος, αργά
διαπιστώνω πόσο γρήγορα κι εγώ έχω χάσει
αμετάκλητα πια τα κουράγια μου, πόσο
φθείρονται όλα,
εξαγοράσιμα μέσα σε έναν κόσμο που σήψη μυρίζει
και παρακμή.

Οι πολιτικές εξουσίες ζορισμένες να υπάρξουν
και αύριο.. Οι θρησκευτικές
αδράνειες να παραμείνει ωραίος ο νεφοσκεπής ουρανός,
Τα φώτα των βιαστικών αυτοκινήτων, ο έρωτας
που έγινε μια ηλεκτρονική ανούσια περιπλάνηση,
τα καμαρωτά όνειρα των παιδιών που φλερτάρουν
με ένα βασανιστικό αδιέξοδο
απραγματοποίητης ευτυχίας.

Ο αιώνας είναι σκληρός- σαν λάμα μαχαιριού που γδέρνει
σαρκίο ελπίδων. Τι να πιστέψω;
Όλα βγάζουν έναν κακό ήχο σάπιας
κακοσυντηρημένης ηθικής..
Κοιτώ μες το μέλλον σαν που ένας άρρωστος βαριά θα κοιτάζει
θέλοντας να υπάρξει εκεί, σαν ένα σύννεφο που θα λιώσει.
Μόνο σκέφτομαι ότι πρέπει κανείς να βγάλει αγκάθια
και να αγκυλώνει
σαν ένας σκαντζόχοιρος που απειλήθηκε
από μια εποχή αλεπού..
Αναρτήθηκε από ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ στις 16.4.10
Ετικέτες

4 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Περιγράφεις - πιο γλαφυρά δε γινόταν -την πραγματικότητα ποιητικά. Περιγράφεις το μέλλον "σαν ένας σκαντζόχοιρος που απειλήθηκε
από μια εποχή αλεπού.."
Ας μου πει κάποιος από αντλεί τόση έμπνευση ο Στρατής. Πρέπει να έχει πολλών ειδών μάτια για βλέπει σε όλες τις διαστάσεις.
Ο ταχυδρόμος ήρθε!!! Τώρα έχω!!!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

16/4/10 08:56
~reflection~ είπε...

Ο αιώνας κυλάει μέσα από τα χέρια μας, υγρό που πνίγει σπασμενα γυαλιά και ματώνει τα αγγίγματα...

Μήπως δεν ήταν πάντα τέτοιοι οι καιροί?..

Μήπως εστιάσαμε στη μία πλευρά του νομίσματος Στρατη?...

Τα παραμύθια δεν έσβησαν ακόμη....

Άκου τις φωνες των νεων παιδιών...
Οι νεράιδες γέρασαν...
Οι δράκοι πέθαναν...
Τα φίλτρα έσβησαν...
ΜΟΝΟ το βλέμμα σου έμεινε να μου θυμίζει ότι ακομη Υπάρχει Μαγεία....

Το βλέμμα σου Στρατη.. που πολύ εύστοχα ο Χριστόφορος αναφέρει ότι βλέπει μέσα απο τις διαστάσεις με τη διείσδυση του γλύπτη-ποιητή που σμιλεύει με λέξεις το τοπίο, στο οποίο έτυχε να ζει...

Τα φιλιά μου...

16/4/10 09:20
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Α ρε Χριστόφορε, να είσαι καλά! Έχεις έναν τρόπο να μου φτιάχνεις το κέφι..Τα σχόλιά σου είναι βαθιά και ανάλαφρα και νιώθω να επικοινωνείς τόσο με τα γραπτά μου που με κάνεις να χαίρομαι!
Καλησπέρίζω!

16/4/10 15:28
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Κάκια
γειά σου!
Διαβάζοντας και τα δικά σου γραμμένα το ίδιο αποκομίζω!
Άρα λοιπόν η "ματιά" είναι ίδια..
Και μ' αρέσει αυτό!

16/4/10 15:30

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου