Κλείνω τα μάτια κι ονειρεύομαι..

Κλείνω τα μάτια κι ονειρεύομαι..
οι σκάλες όλες οδηγούν στον ουρανό, οι ατέρμονες σκάλες.
Οι καμέλιες ανθίζουν αλλά ο ήλιος που τις κοιτά
είναι ένας υπερόπτης θεός που δεν καταδέχεται να τις φλερτάρει.
Τα σπίτια είναι πάντοτε άσπρα
επίμονα άσπρα και φιλοξενούν μια παράξενη θλίψη.
Στις αυλές τους τα γεράνια είναι σαν να θυμίζουν τ' ανθεστήρια..
Ο μήνας τρέχει. Όλη η ζωή με ένα νόημα νίκης
επί των πάντων εξαργυρώνεται.
Το πρωί ένας γέροντας εκατοχρονίτης μιλά
σε μια παρέα παιδιών.
Μετά σαλεύει αργά κατά την πάνω ρούγα
όπου ένας γενειοφόρος λυράρης παίζει
χαρούμενους σκοπούς και τραγουδά.
Όλα με αίσθημα υγείας!
Και ο χρόνος ξεδιπλώνεται αόριστος, πράος
πάνω σ' όλα τα πλάσματα και με εμπιστοσύνη τα θωπεύει..

26.01.2010