...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

17 Απριλίου 2010

Κάνοντας τον λογαριασμό

Κάνοντας τον λογαριασμό και έχοντας τίποτα πια ν' αποδώσει
η Ελλάδα στον μέλλοντα-
το ύδωρ της λάλο
και όμως ανθίσταται-
παρελθόντος ακμάζουσα σύνεση-
ποιός είμαι
όταν τώρα με τρόπο στοχάζομαι
λίθου και ξύλου..
Κομίζω μια ανερμήνευτη άνοιξη, ένα ρόδο
γενναία πορφυρό-
βουλευτής στα έδρανα των νεφών και τάζοντας στον κόσμο μια νεφελοκοκκυγία..
Πιστεύω θα ξεγράψω ανθιστάμενος την τραγωδία μου-
ένα ποίημα είναι φως που σπαθίζει-
γελώ γαλάζια
θέλω να είμαι μόνος μου μες τον εγωισμό των χρωμάτων.
Έχω δικούς μου θεούς και οι άλλοι γελούν που επιμένω
να λατρεύω τα πάντα ωδικά-
Αλλά όμως είναι παγίδα
θα σε συλλάβουν οι λέξεις σου-
έχασες-
το σαρκίο σου ήδη κρεμασμένο
ανάποδα σήπεται- δεν έχεις
ελπίδα να σε ταριχεύσουν σωστά..
Κάνοντας τον λογαριασμό και έχοντας τίποτα πια ν' αποδώσω στον μέλλοντα-
είναι φως το σκοτάδι μου είναι ύμνος-
με έναν θούριο της Ομορφιάς γράφω
επάνω σε σελίδες λουλουδιών
το ευφωνικό όνομά της..

2 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

"θέλω να είμαι μόνος μου μες τον εγωισμό των χρωμάτων."
Παραθέτω μόνο το παραπάνω χωρίς να σχολιάσω τίποτα. Άλλωστε υπάρχουν πολλές χορδές που πάλλονται από την μουσική σου καθώς τους στίχους σου διατρέχω!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Την καλησπέρα μου Χριστόφορε!
Μόλις επέστρεψα από την δουλειά.. ψόφιος!
Τονωτικό το σχόλιο σου!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου