...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

14 Απριλίου 2010

Τα χόρτα φύονται στα δεξιά του δρόμου

Τα χόρτα φύονται στα δεξιά του δρόμου,
φουντωμένα πολύ σαν να υπερασπίζονται μια διάρκεια-
και το σκηνικό
είναι ένας επαρχιακός κατήφορος
που πάει προς μια καλόγνωμη ιστορική θάλασσα.

Λίγα δέντρα που χλιμιντρούν αγριεμένα καθώς
ο αέρας με τα φύλλα τους αστειεύεται και τα πουλιά που διαβάζουν
το καθημερινό τους χαρωπό ευαγγέλιο!
Περπατώ…

Ένα αεράκι παίρνει μακριά όλες τις σκέψεις μου.
Ο ήλιος ακονίζει τα αισθήματα. Μέσα μου ξημερώνει
μια ποίηση πιο πρωινή κι ανάβουνε
σαν σπίρτα οι στίχοι.

Αν ήξερα να προσευχηθώ, αν ήξερα να εύχομαι
σωστά… μπορεί ο κόσμος να ήτανε πιο δίκαιος.
Αλλά με λέξεις
μόνο ένα άκυρο
μηδέν πάντοτε κατορθώνω. Ενώ
θα ήθελα να σβήσω τον εμφύλιο που κάνει
να κλαίνε τα αθώα μάτια των παιδιών….

23.12.2009

4 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Πω, Πω, "Δέντρα χλιμιντρούν αγριεμένα" απίστευτο.
Ρε Στρατή(συγγνώμην για το Ρε) αλλά τι να πω η ματιά σου είναι απίστευτο το τι βλέπει

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Καλησπέρα Χριστόφορε!
Κάτι σου έστειλα, έχε τον νου σου!

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

''αν ήξερα να προσευχηθώ , αν ήξερα να εύχομαι σωστά ..μπορεί ο κόσμος να ήτανε πιο δίκαιος. ''
να ήταν η προσευχή και η ευχή μας αιτία ...να εφτανε μόνο αυτό..θα σβήναμε πράγματι κείνο τον εμφύλιο !! συμφωνώ με τον christobal η ματιά σου οραματίζεται το αύριο βρίσκοντας τροπο να χωρέσει το χθες σου στο σήμερα !!!

καλό βράδυ !!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Δέσποινα καλησπέρα!
Έχω μάλλον ευρυγώνια ματιά κι ένα ίντερνετ που σέρνεται σήμερα..
Ευχαριστώ για την ευμένεια!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου