...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

4 Οκτωβρίου 2009

QUO VADIS?

QUO VADIS?

Τι με διδάσκεις που το ξέρει μόνο η ζωή και το ζηλεύει ο θάνατος;

Πουλιά είναι οι επιθυμίες μου-
Ο άνεμος φρεσκάρει την ορθομαλλούσα χλόη,
Ανανεώνει την σελίδα της-
Άσπρο φόντο κι άσπρα όλα-
Μια σκέψη θεού απραγματοποίητη μέσα στην μέρα,
μια φωταψία που αναστατώνει την ταξιαρχία των λουλουδιών..

Ένας κενός στίχος από θάλασσα
ανοίγει αινιγματικές αγκύλες
για να χωρέσει η νύχτα…

Ένα λιγοστό φως που και με την ακοή το πιάνεις-
λες και χλιμιντρά…

Στα παρόχθια σπίτια οι άνθρωποι έχουν έναν οκνηρό εαυτό
που θρυμματίζει κάθε αισιοδοξία

Θα φύγεις, θα ξανάρθεις-
Επιστροφές σε μια αιώνια προσπάθεια
να φτάσεις έναν άλλο εαυτό..

Τα μάτια σου
βλέπουν με τόσους τρόπους την αλήθεια
που γίνεται να είσαι εσύ κι όμως και κάποιος άλλος
ο ίδιος σου εαυτός..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου