ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ..

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ..

Πέφτει η μέρα μέσα στην ζωγραφική
του φωτός.

Χιλιάδες πουλιά
σε μια χαμηλή πτήση προειδοποίησης- ίσως θα βρέξει.

Κρατώ μιαν άδεια υδρία.

Ένας αρχαίος ναός ρημαγμένος δεσπόζει.

Κίονες και σπασμένα μάρμαρα ανάμεσα στην ανοιξιάτικη
χλόη.

Ο χρόνος σέβεται.

Πρέπει να ξέρεις που σε πάει.

Θέλει δουλειά μαέστρου:
να συγχρονίζεις τα έγχορδα με τα πνευστά
αισθήματα..

Μετά τι απομένει;

Να δεις που θα γυρίσουν όλα όπως δεν τα φανταζόμαστε.

Θα φανεί ότι λιποψυχούμε.

Όμως πάντα μέσα μας κάτι θα λάμπει.

Σαν να επιστρέφουμε σε μια αρχέγονη νεότητα:

Ήμασταν άλλοι και γινόμαστε άλλοι..

(Με εικόνες θα σκέφτομαι, με φωνές των πουλιών
και με άστρων γιρλάντες…)

13.3.2009 Θεσσαλονίκη.