Ένα αιλουροειδές ανέμου

2.

Ένα αιλουροειδές ανέμου που τρελαίνεται μες την φαρδιά πεδιάδα-
διαμοιράζει απλόχερα την αφροσύνη του,
πάει παντού
σαν σκέψη που δεν θα μπορέσεις να περιορίσεις.

Αυτά που ζουν παράλληλα με μας αλλά δεν μας ανήκουν
σαν κατιτί που δεν θα είναι και καμιά φορά δικό μας:
στην μέρα προσευχή- στην νύχτα εφιάλτης.

Θυμήσου τους θεούς του κάτω κόσμου
όταν θα ψάχνεις λόγια για να πεις τα βάσανα..

Θεός υπάρχει; Ή είναι ψέμα;
Και ποιός μπορεί να τον κατανοήσει;

Στην νύχτα που θα διανύσουμε μόνο μια λάμπα
με το λεπτό της φως αληθινά σε συντροφεύει..

Γράψου σε όστρακα, σε πλίνθους,
σε κορμούς δέντρων, σε σελίδες
που θα σου καταμαρτυρούν ότι δεν είσαι
ο ίδιος πια που άρχισες να ταξιδεύεις
τότε
μες τον μπαρουτοκαπνισμένο σου ορίζοντα..

Έτσι όπως είναι μυστικά των μυστικών τα λόγια σου
συνέχεια μεταμορφώνεσαι σε έναν διαρκώς απόντα..