Τουλάχιστον έναν ήχο από ποδοβολητό λέξεων

38.

Τουλάχιστον έναν ήχο από ποδοβολητό λέξεων κι ένα φεγγάρι
γαντζωμένο εκεί,
στο παντέρημο μαύρο.

Τόσα τόσων φορτία φορτίων η αστραπή
της σκέψης που μου μένει πια
μέσα στα χρόνια ένα αχρείαστο κλειδί
να ξεκλειδώσω εμένα..

Ένα βιβλίο νύχτας ξεφυλλισμένο από μακρινά της άστρα
γυρίζοντας τις σελίδες του μέσα στα χέρια των ανέμων:
Παλιό βιβλίο, τελετουργικό, ποτισμένο
δημητριακή άνοιξη και φως
που πλεονάζει..