...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

7 Οκτωβρίου 2009

ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΕ ΤΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΝ..

ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΕ ΤΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΝ..

Έτσι όπως με ραγίζουν οι θλίψεις της νύχτας
είμαι ένας εαυτός κατακερματισμένος

Ποτισμένος δηλητήρια λησμονιάς- τι να ξεχάσω;

Όλα μου δόθηκαν απ’ την ανάποδη- η καλή τους όψη
δεν μου χαρίστηκε..

Είχα αρχίσει ν’ απελπίζομαι…Ώσπου
οι λέξεις
με νανούρισαν
γλυκά
σαν ο αέρας
ανάμεσα στα φύλλα ενός γέρικου πλάτανου.

Θροΐζοντας μέσα μου ήρθε η ποίηση..

Κατάλαβα το φως της όπως
μες τον αέρα υπάρχει- κι όμως
ακατανόητη αν δεν πιστεύεις, η ψυχή..

Πλωτίνε της νιότης μου, θαυματοποιέ
των αποκαλύψεων..

Α! πόσο ζήτησα να είμαι ένα τραγούδι θάλασσας
που να φέρνει τον φλοίσβο στο αυτί
του μοναχικού ταξιδευτή
των ποιητικών αιτιάσεων..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου