Όμορφη και λυπημένη γυρνά στα προάστια κλείνοντας κι άλλο
την καρδιά της.
Δραματική και αέρινη.
Κι όπως εξοστρακίζεται μια σφαίρα σκέψης και χτυπά τον νου
από πολλές μεριές,
Βαδίζει, μπρος από τις φωταγωγημένες βιτρίνες, νύχτο-
Πεταλούδα που αγαπά τον νεωτερισμό του φωτός.
Στις παρυφές μιας ελπίδας.
Στον άκρατο εγωισμό της πόλης.
Τα τακουνάκια της ακούγονται πάνω στις πλάκες του πεζοδρομίου.
Ζει την εντύπωση από κάθε πλευρά.
Απομυζά
Αισθήματα ακμαία που ποθοκρατούν την νύχτα
ως τα απώτατα σύνορα..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Κάτω από την γη συνεννοούνται μυστικά τα κόκαλα
των νικητών και των ηττημένων. ...ΣΠ
κι η κοπελιά
μπορεί να περπατά πάνω τους,
δίχως σκέψη
δίχως αίσθηση...
Ας ήμουν πάλι νέα,
Στρατή μου!
Φιλιά στο λυκάκι σας...
Νέα είσαι Υιώτα μου, είσαι νέα!
ένας άνθρωπος που αισθάνεται γύρω του τις ευωδιές και τον συγκινούν τα λουλούδια, είναι νέος πάντα.
τα φιλιά μου!
Δημοσίευση σχολίου