Στην ρητορική των δέντρων η μουσική των πουλιών αποφάνθηκε
μέλι.
Το απόγευμα άνοιξε τις ρωγμές του σαν χαντάκι που το γέμισε
η βροχή.
Γυάλισαν τα φύλλα, το αμυδρό φως έγινε η φενάκη των αόρατων.
Τα λόγια σου και πάλι τιμαλφή.
Τα διάβασα, τα αποστήθισα, τα είπα.
Οι στεναχώριες μου υποχώρησαν – ένας ρυθμός από φθινόπωρο
που γελά
Με πλημμύρισε…
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Τα λόγια σου και πάλι τιμαλφή.
Τα διάβασα, τα αποστήθισα, τα είπα.
Οι στεναχώριες μου υποχώρησαν – ένας ρυθμός από φθινόπωρο που γελά
Με πλημμύρισε…
SP
...δώσε αέρινα χαιρετίσματα
στην κοντινή πατρίδα,
Φίλε μου.
Σε φιλώ,
Υιώτα
"αστοριανή"
ΝΥ
την καλημέρα μου Υιώτα!
Ίσως ο πιο βαθύς στίχος που μπορώ κάποτε να σκεφτώ είναι το όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει…
Να είσαι καλά!
Πέρασα ξυστά από την πατρίδα σου-
Όποτε περνάω από κει πάντα σε θυμάμαι..
Μια αγάπη από την Ελλάδα για την μακρινή Αμερική..
Δημοσίευση σχολίου