...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

12 Οκτωβρίου 2014

Έγκυρο…




Στο κενό πέφτουν όλα· η μηχανή δουλεύει αλέθοντας την λιγοστή χαρά.
Στο στήθος μου η πένσα της λύπης σφίγγει ασταμάτητα.
Τι ελπίζουν τα λόγια μου;
Γράφω ποιήματα με μια παρωχημένη μουσική
Που ταλαντεύονται πάνω απ’ την εποχή της σκληράδας.
Η αγρύπνια μου δεν βοηθά.
Κόπτομαι για την ιστορία που δεν συγχωρεί..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου