Έγκυρο…

Στο κενό πέφτουν όλα· η μηχανή δουλεύει αλέθοντας την λιγοστή χαρά.

Στο στήθος μου η πένσα της λύπης σφίγγει ασταμάτητα.

Τι ελπίζουν τα λόγια μου;

Γράφω ποιήματα με μια παρωχημένη μουσική

Που ταλαντεύονται πάνω απ’ την εποχή της σκληράδας.

Η αγρύπνια μου δεν βοηθά.

Κόπτομαι για την ιστορία που δεν συγχωρεί..