Άνευ…

Θα φορέσω εκδηλώσεις θάρρους και θα ρθω να σε βρω.

Παραμέθυσα με τους στίχους.

Μια οσμή μέντας πλανιέται ολόγυρα- πότε θα ανθίσουν οι καμέλιες;

Άκουσα την ατμόσφαιρα του νεκροταφείου.

Όπου πήγα δεν ήσουν εκεί- γιατί τελικά απουσιάζεις;

Εγώ ήλπιζα μια συντροφιά και τώρα η εκδικητική κουβέρτα μου επιστρέφει

την μοναξιά που ξέρω.

Σε βλέπω που καπνίζεις στο μπαλκόνι του ουρανού.

Ο καπνός ανεβαίνει ψηλά και σβήνει όπως μια επιθυμία

γίνεται άτονη σιγά σιγά και χάνει το ειδικό της βάρος..