Όταν η μνήμη αποχρωματίζεται τα πάντα αναδίνουν ασθένεια…
Είναι βαρύγδουπος ο πόνος και ακόμη
Πιο λαλίστατη η ανέχεια. Όπως κατάντησαν τα καθεστώτα να
υπηρετούν
Τα ανθρωπάρια και τις μιαρές τους επιδιώξεις. Αν βρεις
Κατά πού συμβουλεύει η πυξίδα
Τράβα κατά τον νου
Που λίγο λίγο τον καταδικάζουν
Να σβήνει- και δες
Την αυγή που φέρνουν τα μάτια των παιδιών
Των κρατούντων αναιρώντας το σκοταδερό άνομο κράτος..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου