Ω τι ωραία σχηματίζει έπη το αυθαίρετο!

Εδώ κοιμούνται τα σύννεφα εδώ ξυπνά η ρητορεία

της φωτιάς..

Το κορίτσι που μέθυσε μ’ ήλιο, το αγόρι

Που με το στήθος της έπαιξε..

Η φλόγα πάνω στην χλόη, η όραση, η αφή, η ζωγραφική

Που έδρασε επάνω στον καμβά σαν ένας λωποδύτης

Που δεν σεβάστηκε κανόνες και ντουνιά..

Ω τι ωραία σχηματίζει έπη το αυθαίρετο!

Ο παπαγάλος μου ζητά παρέα και κουβέντες τρυφερές..

Το απόγευμα ήρθε..

Ποτίζω τις γλάστρες μου, έβαλε λίγη ψύχρα απόψε..

Αυτά που αποφεύγω θα ΄ρθουν να με βρούνε

Όταν δεν θα ‘μαι έτοιμος

ούτε να πω, ούτε

και να πεθάνω..