Πάτρα 18.10.2014

Για να μην χάνω την αίσθηση του κινδύνου

ζόρισα τα στροφόμετρα, πίεσα τον φουριόζο κινητήρα

και έμεινα κοντά στο ρίσκο, αψηφώντας το,

ξέροντας με τι παίζει ο θάνατος αν θέλει

να σε ατιμάσει-

κλειστός εγώ και ανοιχτές όλες οι εκδοχές..

Σαββάτου γενομένου, της εθνικής οδού ο παρατρεχάμενος..

Να βρω την τόλμη μου που επιβίωσε

ανάμεσα από το διάβα των ηλικιών, επιστρέφω

από της Αχαΐας τα μέρη, αφήνοντας

πίσω μου

 την πόλη που μέχρι πρωίας γλένταγε

στα φωναχτά μαγαζιά της,

κλέβοντας

αρμύρα της θάλασσας

τοκογλύφα…

Την κρατώ σαν εικόνα, σαν νόημα που δεν ξεθυμαίνει

και την κομίζω στα τετράδιά μου, κλέβοντας

από την νιότη της

τω τρόπω εκείνω που η καρδιά μου για την Ελλάδα

απανταχού πάντα χτυπά..

                                                                 Πάτρα  18.10.2014