Είναι η Κυριακή, είναι ο ήλιος
Κι ο, ταυτόχρονα,
αέρας, είναι η γεύση
Του Οκτωβρίου
και η γλυκόπικρη
Καραμέλα της
σκέψης-
Είναι η
φαντασμαγορία των δευτερολέπτων κι η φάση
Που όλα
αναστατώνονται, αφήνοντας
Μια οσμή από
έρωτα που υφέρπει
πίσω απ’ τα πάντα,
κάτω
Από το βασικό κάθε ένστικτο
Υπέροχα τελειωμένο..
Η ζωή, α η ζωή,
Χαρούμενη και που το προσπαθεί
Να αρέσει
πρώτα η ίδια στον εαυτό της.
Ο τρόπος που
γράφω
Τώρα πια,
γυρεύοντας την απλότητα
Πίσω από το δεύτερο
και τρίτο νόημα,
Που κρύβεται για να μ’ ενθουσιάσει..
Κουράστηκα πολύ αλλά θα επιμένω
Να αναζητώ τις νέες θέσεις σε κείνο που σκηνοθετεί
Θαυμάσιες εκφάνσεις της Αρμονίας,
της Χάρης..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου