Σχήματα...

Πολλαπλασιάζονται αγωνίες και στο αφράτο ξύλο της μελαγχολίας καρφιτσώνονται οι λύπες που δεν ξεθωριάζουν.

Στην κάθε παράγραφο χωρούν ασαφείς κοσμοθεωρίες.

Όπως και να το δεις οι αντιφάσεις υπάρχουν.

Παρατηρώ μια νυχτοπεταλούδα που αγαπά το φως της λάμπας και το εκδηλώνει καίγοντας τον λυρικό εαυτό της.

Ακούω μια μουσική που ταιριάζει στου φεγγαριού τα ασήμια..